Διακλαδώσεις
Στο έργο διακρίνονται υποδηλώσεις από
το φυτικό κόσμο, ενώ αποφεύγεται συνειδητά η μίμηση της εξωτερικής
πραγματικότητας. Ο χώρος ορίζεται από την κίνηση, το ρυθμό, την έκταση και τις
κατευθύνσεις των γραμμών. Στη σύνθεση επιδιώκεται ο συνδυασμός των γραμμών με
τις υπόλοιπες μορφές, με τις οποίες αποτελούν μια ενότητα, διατηρώντας ωστόσο
μία υφέρπουσα διαφορετικότητα.
